ای منتهای مهربانی،ای امام عصر، کدام روز فرشتگان ،نام تو را بر مأزنه ها فریاد می زنند و کدام آدینه، تمام اهل زمین به قامت بلند عدالتت اقتدا می کنند؟

نوگل نرگس،بیا! از سفری دور ،به دوری قرن ها انتظار،بیا و کوله بار رنج و محنت را از دوش ملت های مظلوم بر زمین بنه!عالم در انتظار ارمغان عدالت و بندگی و طراوت و پاکی است که تنها از دستان خدایی تو لبریز خواهد شد.

ای آفتاب یقین! ای منتهای آرزوی ما! از حریم کدام بهاری که عاشقانت با شنیدن نامی از تو، تمام قامت در حضور تو بر می خیزند و قلب هایشان را سوی تو روان میکنند.

ما منتظر سپید روز ظهوریم. روزی که مستضعفان به اراده خداوند،وارثان زمین می شوند و پرچم سبز آل محمد(ص) بر دوش عاشقان مولایمان مهدی(عج) در سراسر گیتی افراشته می شود.

تـو بین منتظـران هم عزیز من،چـه غریبـی 

عجیب تر، که چه آسان نبودنت شده عادت 

چه بی خیال نشستیم،نه کوششی نه وفایی 

فقط نشستـه و گفتیـم؛خــدا کند که بیایی