منم درسفره دارم هفت سین را/ که توأم شده باداغ زهرا

سین نخستین سیلی کین/ به روی مادرم با دست سنگین

ببین برسفره سین دوم مرا/ که سویی نیست درچشمان زهرا

بگویم سین سوم تا بسوزی/ که مادرسوخت بین کینه توزی

ازین ماتم دل حیدرغمین است/ که سین چهارمم سقط جنین است

به روی سفره سین پنجم اینا ست/ سرسجاده اش زینب حزین است

شده سفره پرازاشک شبانه/ ششم سین مانده سوت وکورخانه

چه گویم ای عزیزازسین آخر/ بودآن سینه ی مجروح مادر